تأثیر نوع منبع چربی جیره بر احتیاجات متیونین در جوجه ‎های گوشتی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر متقابل‎ ‎سطح متیونین و نوع منبع چربی جیره بر مولفه های عملکردی و پاسخ های ایمونولوژیک در ‏جوجه‎ ‎های گوشتی انجام گرفت. برای این منظور، از تعداد 468 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 استفاده شد و پرندگان ‏بصورت تصادفی در بین 4 تکرار (13 قطعه جوجه به ازای هر تکرار) هر یک از 9 تیمار آزمایشی توزیع گردیدند. تیمارهای غذایی شامل ‏‏3 منبع چربی (روغن سویا، اسید چرب سویا و پودر چربی پالم) و 3 سطح متیونین (سطح شاهد و 05/0 درصد بالاتر و پایین تر از میزان ‏توصیه شده کاتالوگ) بود که در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 و طی یک دوره آزمایشی 42 روزه در اختیار پرندگان قرار داده شد. ‏مولفه های عملکردی شامل میانگین اضافه وزن روزانه، خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک به صورت دوره ای (14-1، 28-‏‏15 و 42-29 روزگی) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در تمامی دوره ها از لحاظ میزان اضافه وزن، اختلاف معنی داری بین منابع ‏مختلف چربی وجود داشت به طوری که بالاترین میزان اضافه وزن در مراحل آغازین و کل دوره آزمایش (05/0>‏p‏) به پرندگانی ‏اختصاص داشت که با جیره های حاوی اسید چرب و روغن سویا تغذیه شده بودند، در حالیکه در مرحله پایانی، جوجه های تغذیه شده با ‏روغن سویا در مقایسه با دو منبع دیگر از اضافه وزن بالاتری برخوردار بودند. مکمل نمودن جیره ها با متیونین در سطح توصیه های ‏کاتالوگ راس، باعث بهبود میزان اضافه وزن در مراحل مختلف آزمایش شد. افزایش سطح متیونین در جیره های حاوی روغن سویا و ‏اسید چرب باعث افزایش بیشتری در میزان اضافه وزن شد، در حالیکه در جیره های حاوی پودر چربی پالم چنین تأثیری ملاحظه نگردید ‏و این موضوع باعث معنی دار شدند. اثر متقابل سطح متیونین و نوع منبع چربی جیره شد. اگرچه سطح متیونین و نوع منبع چربی تأثیری بر ‏میزان مصرف خوراک نداشتند، اما استفاده از متیونین در سطح شاهد و 05/0 درصد بالاتر، باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی در مراحل ‏آغازین، رشد و کل دوره شد. از لحاظ وزن نسبی اندام های داخلی، تنها وزن نسبی کبد تحت تأثیر منبع چربی جیره قرار گرفت به طوری ‏که استفاده از پودر چربی پالم، وزن نسبی کبد را کاهش داد. همچنین افزایش 05/0 و 1/0 درصدی سطح متیونین جیره نسبت به سطح ‏پایه، بازده سینه را به طور معنی داری بهبود بخشید. علاوه بر این، افزایش سطح متیونین جیره، با افزایش وزن نسبی طحال همراه بود. ‏اگرچه افزایش 05/0 درصدی سطح متیونین جیره نسبت به سطح توصیه ها باعث افزایش وزن نسبی تیموس در جیره های حاوی روغن ‏سویا شد، اما اثر معکوسی با دو منبع دیگر چربی مشاهده شد. بهترین تیتر آنتی بادی در طی پاسخ اولیه علیه ‏srbc‏ و نیوکاسل با جیره های حاوی روغن سویا به دست آمد. افزایش سطح متیونین جیره، تیتر آنتی بادی در برابر ویروس بیماری گامبورو را بهبود بخشید. ‏استفاده از پودر چربی پالم باعث کاهش غلظت تری گلیسریدها و ‏hdl‏ سرم خون شد، در حالیکه غلظت کلسترول را به طور معنی-‏داری افزایش داد. همچنین، افزایش سطح متیونین جیره باعث کاهش میزان ‏ldl‏ و افزایش ‏hdl‏ سرم خون شد.‏